Stosowanie Marihuany w Leczeniu Zaburzeń Odżywiania

W miarę jak świat ustępuje miejsca zastosowaniu marihuany w medycynie, badacze każdego dnia odkrywają nowe sposoby i zastosowania, w których ta magiczna roślina może pomóc w naszych codziennych zmaganiach i problemach.

Na przykład, obecnie duży problem stanowią zaburzenia odżywiania. Według ANAD, Krajowego Stowarzyszenia Anorexia Nervosa and Associated Disorders, ponad 9% populacji na świecie cierpi na jakieś zaburzenia odżywiania. A ponieważ zaburzenia odżywiania są chorobami psychicznymi, nie ma konkretnych leków ani skutecznych metod ich leczenia, pacjenci muszą przejść wiele wizyt u terapeutów i lekarzy, którzy będą monitorować dany przypadek.

Dowiedzmy się, jak marihuana może pomóc w leczeniu niektórych powszechnych zaburzeń odżywiania.

1. Czym są zaburzenia odżywiania?

Do najczęstszych zaburzeń odżywiania zalicza się jadłowstręt psychiczny, bulimię oraz otyłość. Chociaż wszystkie te choroby są chorobami psychicznymi, każda z nich ma swoje własne objawy i skutki dla każdej osoby.

Chociaż niektórzy ludzie mogą nie doceniać powagi takich zaburzeń, faktem jest, że współczynnik umieralności związany z tymi chorobami może być niezwykle niepokojący. Na przykład co roku umiera 12,8% pacjentów cierpiących na anoreksję, co czyni ją chorobą o najwyższym wskaźniku umieralności wśród innych chorób psychicznych. Problem polega na niedocenianiu choroby i przekonaniu, że powiedzenie komuś „po prostu jedz” lub odwrotnie, „przestań jeść”, rozwiąże jego problemy na zawsze. Podobnie jak powiedzenie osobie z depresją, żeby się nie martwiła i „była po prostu szczęśliwa”, nie złagodzi jej problemu, tak też zaburzeń odżywiania nie da się naprawić za pomocą magicznych słów.

Aby przezwyciężyć te zaburzenia, należy podjąć aktywną interwencję i w większości przypadków zewnętrzną, profesjonalną pomoc, ponieważ osoba chora nie jest w stanie sama zobaczyć, że ma problem. Dlatego, aby móc pomóc osobie zmagającej się z zaburzeniami odżywiania, należy wiedzieć, jak rozpoznać objawy tych zaburzeń.

Należy jednak zrozumieć, że osoba zmagająca się z chorobą może zachowywać się irracjonalnie i uparcie, gdy dochodzi do interwencji. Dzieje się tak dlatego, że zapytani o takie tematy prawdopodobnie przyjmą postawę obronną. Nie poddawaj się, to częsta reakcja, ale pomoc jest naprawdę konieczna.

• Jadłowstręt psychiczny

Jadłowstręt psychiczny to zaburzenie odżywiania, w którym pacjent odmawia jedzenia i ucieka się do samogłodzenia, początkowo jako źródło utraty wagi, a gdy już choroba się rozwinie – w wyniku strachu przed przytyciem.

Objawy jadłowstrętu:

• Objawy fizyczne: ekstremalna szczupłość, zaparcia, wypadanie włosów i niewielki wzrost włosów na ciele, nieregularne miesiączki lub ich brak, zawroty głowy, omdlenia, zmęczenie i niskie ciśnienie krwi, niska temperatura ciała, zimne dłonie i stopy, siniaki, łamliwe paznokcie, blada, sucha skóra i cienie pod oczami, bezsenność.

• Objawy psychiczne: depresja; niepokój i poczucie winy; zaprzeczanie głodowi, słaba samoocena.

• Objawy behawioralne: zabawa jedzeniem, krojenie go na kawałki lub inne dziwne nawyki żywieniowe, ekstremalna aktywność fizyczna, ograniczenia żywieniowe, liczenie kalorii, nadmierna kontrola, dieta lub przyjmowanie środków przeczyszczających, samoizolacja.

• Bulimia

Bulimia to zaburzenie odżywiania, które łączy w sobie niektóre lub wszystkie wymienione wcześniej objawy z dodatkiem następujących:

• Objadanie się i wymioty po przejadaniu się,
• Kompulsywne zachowanie,
• Nieświeży oddech i próchnica zębów,
• Zgaga lub zapalenie przełyku.

Kiedy dana osoba cierpi na bulimię psychiczną, prawdopodobnie po każdym posiłku będzie chciała korzystać z toalety, a następnie zadba o miętowy oddech i umycie rąk. Są to typowe oznaki, że dana osoba ma do czynienia z zaburzeniami odżywiania.

• Otyłość

W przeciwieństwie do wyżej wymienionych zaburzeń odżywiania, otyłość jest nieco łatwiejsza do zdiagnozowania. Osobę uznaje się za otyłą, gdy jej wskaźnik masy ciała (stosunek masy ciała do wzrostu) przekracza liczbę 30, co oznacza nadmiar tkanki tłuszczowej. Ból pleców lub stawów to częste objawy nadwagi, a także duszność, nadmierne pocenie się, chrapanie i zmęczenie. Podobnie jak w przypadku anoreksji i bulimii, zaprzeczanie jest kolejną oznaką otyłości. Pacjenci nie chcą zaakceptować faktu, że mają problem, a nawet mogą odmówić pomocy medycznej.

Jeśli widzisz, że u krewnego lub przyjaciela występują niektóre z tych objawów, ważne jest, abyś spróbował zainterweniować, zanim choroba się pogorszy.

Dowiedzmy się, jak konopie indyjskie mogą pomóc w leczeniu tych zaburzeń.

2. Stosowanie marihuany w leczeniu anoreksji i bulimii.

Po spożyciu marihuany występuje powszechny efekt zwany „gastrofazą”, który polega na dużym zwiększeniu apetytu. Dlatego nie jest zaskoczeniem, że naukowcy i lekarze zaczęli kwestionować skuteczność marihuany w leczeniu anoreksji i bulimii.

Faktem jest, że marihuana rzeczywiście jest stosowana w celu zwiększenia apetytu u pacjentów leczonych z powodu raka lub HIV/AIDS, których apetyt jest zmniejszony w wyniku leczenia związanego z chorobą. Jednak należy przeprowadzić więcej badań, aby potwierdzić stosowanie marihuany w leczeniu zaburzeń odżywiania. Niemniej jednak, ponieważ kannabinoidy obecne w marihuanie wiążą się z receptorami w układzie endokannabinoidowym w organizmie człowieka, co między innymi ma duży wpływ na apetyt, marihuana może rzeczywiście okazać się obiecująca w leczeniu anoreksji i bulimii.

Wytwarzając wzmożony apetyt, marihuana może pomóc pacjentom pozbyć się kontrolujących myśli i strachu przed jedzeniem spowodowanego chorobą, co prowadzi ich do rozkoszowania się jedzeniem bez zwykłego poczucia winy. Jednak w przypadku bulimików konieczne jest leczenie również zachowań przeczyszczających, aby konopie indyjskie były skuteczne.
Anorektycy mają tendencję do utraty zdolności do znajdowania radości w wielu czynnościach, w tym w jedzeniu, dlatego też marihuana może pomóc w przywróceniu tego stanu do normy. Jednak nie jest to jedyny sposób, w jaki konopie indyjskie mogą pomóc w zaburzeniach odżywiania.

Ponieważ niezwykle częstym skutkiem ubocznym zaburzeń odżywiania jest depresja, niektórzy pacjenci mogą wymagać leczenia również tej choroby. Wykazano, że marihuana poprawia nastrój na wiele sposobów, pomagając się zrelaksować, łagodząc stres i niepokój, które są częste u pacjentów z zaburzeniami odżywiania. Jednocześnie bezsenność jest jednym z najczęstszych skutków powodowanych przez te zaburzenia. Konopie indyjskie są od lat przepisywane jako środki nasenne, zwłaszcza te odmiany, w których dominuje Indica, bogate w CBN lub te o wysokiej zawartości terpenów uspokajających, takich jak kariofilen, linalool i terpinolen.

Ale co z otyłością, czy marihuana nie byłaby przeciwdziałającym leczeniem takiego zaburzenia?

3. Marihuana w leczeniu otyłości.

Podczas gdy niektóre kannabinoidy z rodziny konopi indyjskich rzeczywiście powodują wzrost apetytu, istnieje jeden specjalny kannabinoid, który może wywołać dokładnie odwrotny efekt, czyli go zmniejszyć.

Mówimy o THCV, czyli tetrahydrokannabiwarynie, niezbyt powszechnym kannabinoidzie, kuzynie słynnego THC. THCV jest znane ze wspomagania regulacji poziomu cukru we krwi u pacjentów z cukrzycą, pomagania w chorobie Alzheimera i stymulowania wzrostu kości. Jednak najbardziej zaskakującym efektem powodowanym przez THCV jest jego zdolność do wspomagania utraty wagi poprzez tłumienie apetytu i zwiększanie poziomu energii. Łącząc ten kannabinoid z dobrym usposobieniem i wysiłkiem, szanse na pokonanie otyłości są całkiem obiecujące.

Podsumowanie

Zaburzenia odżywiania to niezwykle niepokojące choroby, których nie należy lekceważyć. Są to zaburzenia, które narastają wykładniczo na skalę światową, dotykając za każdym razem coraz większą liczbę osób. Schorzenia te są w większości przypadków spowodowane błędnymi obrazami ciała promowanymi przez reklamę lub przemysł modowy, a także złym odżywianiem i brakiem edukacji. I choć promuje się te błędne wyobrażenia ciała, jednocześnie nie ma wystarczającej świadomości negatywnych skutków, jakie wywołują one w społeczeństwie, czyli wymienionych powyżej zaburzeń odżywiania.
Podejmij działania, jeśli wyczujesz, że ktoś bliski może zmagać się z takimi chorobami, ponieważ konieczna jest pomoc z zewnątrz, zanim choroba się pogorszy, stanie się przewlekła lub doprowadzi do śmierci.